wtorek, 25 marca 2014

Clydesdale - opis rasy


Cenione na całym świecie konie clydesdale ze szkocji to olbrzymy o niezwykle spokojnych, pełnych dostojności ruchach. Kiedy ciągną zaprzęg, wzbudzają podziw, ale sprawdzają się również... pod siodłem.



CHARAKTERYSTYKA KONI CLYDESDALE:
  • Wysokość w kłębie - około 170 cm
  • Długość życia - około 25 lat
  • Rodaj maści - wszystkie


SZLACHETNE ZIMNOKRWISTE

Rasa powstała około 170 lat temu.Wywodzą sie od koni flamandzkich przywiozonych w XVIII wieku w okolice doliny rzeki Clyde w Szkocji. Flamandy były bardzo popularne w średniowieczu. Te potęrznie zbudowane zwierzęta m.in. pracowały w polu.
Duzy wpływ na wygląd konia clydesdale miały również olbrzymy z Shire (największe konie świata). Niektórzy hodowcy twierdzili nawet, że clydesdale i shire to dwie odmiany tej samer rasy. Choć faktycznie wyglądają podobnie, to pochodzące ze Szkocji konie nie są aż tak masywne jak ich angielscy kuzyni. Clydesdale mają też długą szyję, a profil ich głowy nie jest garbonosy.


KROWIE NOGI TO NIE WADA

Pierwsza księga hodowlana clydesdale została założona w 1878 roku. Opisano tam dokładnie opis rasy i zwrócono uwagę na charakteryzujące te konie żywy chód. Clydesdale są bardzo duże- mierzą około 170 cm w kłębie, a ogiery osiągają nawey 180 cm wzrostu i ważą TONĘ !!! Wieżchowce mogą mieć różne umaszczenie, choć najczęściej są gniade i skarogniade z białymi odmianami na głowie i nogach. Clydesdale mają mocne i potężne kopyta, ich nogi pokrywają gęste "szczotki", które niegdyś chroniły kończyny zwierząt przed urazami, a dziś są potrzebne  w chodowli jako cecha charakterystyczna rasy. Warto wspomnieć, że szkockie konie mają krowią postawę - ich stawy skokowe ustawione sa zbyt blisko siebie. Taka juz uroda rasy , dlatego krowie nogi nie są traktowane jako wada rasy.



OLBRZYM OKIEŁZNANY

W XIX i XX wieku clydesdale wykorzystywane były do orania preri USA i Kanady, zaprzęgano je też do pługów na kontynęcie australijskim. Świetnie sprawiały się w rolnictwie, a tagże w pracy pociągowej w mieście, ale pomieważ zachwycały pięknym ruchem, postanowiono je przetestować również pod siodłem. Okazało się, że te szlachetne olbrzymy z powodzeniem mogą nosić na grzbiecie jeźdzców, ponieważ łatwo się je trenuje, są pojętne i łagodne. Wiele clydesdale bierze dziś udział w zawodach jeździeckich, z powodzeniem rywalizują z końmi goroącokrwistymi. Żeby jeźdźcom siedziało się na grzbiecie tych olbrzymów konfortowo, powstały firmy specjalizujące się w produkcji sprzętu jeździeckiego w dużym rozmiarze, odpowiednim dla tych koni. 






niedziela, 23 marca 2014

Koń z kreskówki

Jak wam się podoba? Narysowałam go z filmiku, ale dodałam pare elementów.

koń - krok po kroku








Prawdziwa przyjaźń



TRUDNE POCZĄTKI

Kiedy nowy koń przyjeżdża do stajni, nie od razu jest wpuszczany na wybieg z kolegami. Najpierw musi przysiąknąć własnym zapachem, czyli wonią nowego miejsca. Zwierzęta maja o wile lepszy węch niż ludzie i często swoje sympatie uzależniaja od tego, czy czyjaś woń przypadnie im do gustu.
Drugi etap nawiązywania znajomości między końmi to wypuszczenie nowego i reszty wierzchowców na sąsiednie wybiegi, żeby mogły się obwąchać, ale jednocześnie, by płot jub postuch stanowiły "barierę bespieczeństwa". Jeśli konie nie okazują sonie wrogości, następnego dnia można je puścić razem. Napoczątku zwykle wydaja dziwne odgłosy - kwicza i parskają. Zdarzają się też bujki, bo w ten sposób zwierzęta ustalają hierarchię w stadzie. Kiedy wszystkie konie przyzwyczają sie do zmiany, w grupie znów panuje spokój.


KOŃ WIERNY JAK PIES

Poobserwójcie, jak zachowuja się na łące zgrane, dobrze znające się stado. Każdy ma swoje miejsce i wie, na ile sobie może pozwolić w stosunku do kolegów. Niektóre relacje między końmi nie mieszczą się jadnak w utartych schematach, np. jeden konie nie odstępuje drugiego na krok, bez przerwy się "przytulają" i wzajemnie pogryzają po grzbietach. Po takim zachowaniu poznacie, że zwierzęta łączy ogromna zażyłość. A kiedy konie na prawde się zaprzyjaźnią, potrafią być sobie oddane. Zdarza się, że trudno je rozłączyć i nawet kródkie chwile rozłąki, kiedy jeden idzie na jazde lub wcześniej wraca z łąki do stajni, kończą się nieutannym rżeniem - przyływania kolegi.




KOZA - LEK NA SAMOTNOŚĆ



Konie to zwierzęta stadne i dlatego powinny przebywać w grupie. Jeśli zdarza się, że w przydomowej stajni mieszka tylko jeden rumak, warto zapewnić mu towarzystwo, np.kozy. Pewnie zresztą zauważyliście, że kozy mieszkają w wielu stajniach.
NIe wszystkie wierzchowce poważaja swoje mniejsze koleżanki, ale bywa, że samotny kon, zdany na towarzystwo kozy, potrafi się z nia blisko zaprzyjaźnić. Ze względu na to, że rogaty zwierzak nie jest zbyt duży, taką parę można umieścić nawet w jednym boksie. Koza może być dobrym towarzyszem dla koni, które tkają, czyli rytmicznie przestępuja z nogi na nogę. Tkanie to niezdrowy nawyk, często spowodowany długotrwałą samotnością konia w boksie. Tak naprawde nie wiadomo, jak skuteczne w walce z tkaniem jest towarzystwo kozy, ale nie którym koniom pomaga.




Jak narysować konia?


Czego nie lubi koń ?

Zwierzęta tak samo jak ludzie, czasem po prostu nie przepadają za pewnymi rzeczami lub sytuacjami.
 


SAMOTNOŚĆ

Konie to zwierzęta stadne. Wnaturze stale przebywaja w grupie toważyszy. Nie jest dla mich normalne to, że zostaja same. Każdy wierzchowiec, który ma odbywać np.samotne wycieczki  w teren, musi się z tym oswoić. Na początku problemem może być pruba odzielenia od stada.Dlatego opiekunowie najpierw zabierają koniana kródki spacer "w ręku". Spędzają z nim tez dużo czasu. W końcu zwierzak przekonuje się, Ze pod opieką człowieka nic mu nie grozi. Musi mu po prostu zaufać i uznać go za swojego przewodnika.




PODNOIESIONY GŁOS

Nikt nie lubi, gdy się na niego krzyczy.To samo dotyczy koni. Zwierzęta te mają bardzo wrażliwy słuch - o wiele lepszy niż nasz.Pamiętaj o tym, obcując ze swoim pupilem. Przemawiaj do niego spokojnym głosem.Podnoś go tylko wtedy,  kiedy sytuacja tego naprawde wymaga np. zwierzę jest nieposłuszne.Na początku takie metody wychowawcze stosuj w obecności trenera. Z czasem wierzchowiec się przyzwyczai, że twój podniesiony głos oznacza irytację, i będzie odpowiednio reagował na komendy głosowe.


GWAŁTOWNEGO WKŁADANIA WĘDZIDŁA DO PYSKA

Wielu właścicieli i jeźdźców nie przykłada specjalnej wagi do delikatnego wkładania wędzidła do końskiego pyska.Szarpią się ze zwierzęciem, którego naturalnym odruchem jestpodniesienie głowy, aby uniemożliwić włożenie metalu między zęby. Z czasem takie zachowanie może się przerodzić w uciążliwy nawyk, dlatego konia należy od początku przyzwyczajać do prawidłowego kiełznania. Najlepiej to robić, podając mu wraz z wędzidłem kawałek marchewki lub stosując smakowe wędzidła wykonane z plastiku, który nie jest tak zimny, nieprzyjemny i ciężki jak stal.

WCHODZENIE DO PRZYCZEPY

Jazda w przyczepie jest dla konia, zwłaszcza za pierwszym razem, ogromnym przeżyciem.  Aby w ogóle wejść do przyczepy, musi pokonać swój naturalny lęk przed niewielką, zamkniętą przestrzenią. Przed wchodzeniem do niej wzbraniają się zwłaszcza te zwierzęta, które nie ufaja człowiekowi. Już samo przekonanie podopiecznego do postawienia nogi na rampie często stanowi kłopot, nie mówiąc o zamknięcu klapy za końskim zadem. Jeśli przyczepa jest własnością stajni, warto kilka dni przed planowanym transportem pokazać ją zwierzakowi, pozwolić ją obwąchać i wejść na rampę. Można też nakarmić go w przyczepie - niech kojarzy to miejsce z przyjemna sytuacją. Zwierzęciu będzie o wiele łatwiej, jeśli pojedzie z kolegą,który podróżuje bez problemów  i pokaże naszemu ulubieńcowi, że wchodzenie do przyczepy jest przyjemne.


MUCHY



Tam, gdzie są konie, są też muchy.Te nieznośne owady uprzykrzają życie naszym zwierzaką zwłaszcza latem, wchodząc im do nozdrzy i oczu. Najgorsze są gzy i muchi końskie, których ugryzienia są bardzo bolesne. Staraj się pomuc swojemu podopiecznemu podczas upalnych letnich miesięcy, np. zakładaj na kantar specjalną siatkę przeciwko owadom lub naczułek chroniący przed muchami. Przed wycieczka w teren warto spryskać konia specjalnymi preparatami.

sobota, 22 marca 2014

Pinto - opis rasy


 Pamiętacie łaciate rumaki z amerykańskich filmów o dzikim zachodzie? To właśnie na pinto galopowali po prerii indianie, a odważni kowboje sprawili sobie takie konie, aby odróżnić się od kolegów dosiadających zwyczajnie umaszczonych wieszchowców.



CHARAKTERYSTYKA KONI PINTO:

  • Wysokość w kłębie - około 120 - 160 cm
  • Długość życia - około 25 lat
  • Rodzaj maści - dwukolorowe w łaty

Pinto nie są rosą w zaczeniu, do jakiego przywykliśmy. Na całym swiecie konie pinto sa określone mieniem wierzchowców o srokatej maści. Status rasy mają tylko w Stanach Zjednoczonych.
Nie bez powodu - to właśnie w USA zwierzęta te zapisały się na kartach historii.Pinto dosiadali głównie rdzenni mieszkańcy Ameryki, czyli Indianie. Konie były dla nich nie tylko środkiem lokomocji, ale też pomagały myśliwym ukrywać się przed wzrokiem zwierzyny podczas polowań.
Amerykańskie rumaki pochodzą od hiszpańskich koni przywiezionych do Nowego Świata przez konkwiskadorów w XVI wieku. Łaciate wierzchowce musiały czekać na powstanie oficjalnej organizacji zrzeszającej ich hodowców, bo aż do 1956 roku, kiedy to ustanowiono Pinto Horses Association of America. Wtedy również założono pierwszą księgę stadną tej "rasy". Ciekawostką jest to, że do księgi można wpisać każdego konie, który jest odpowiednio umaszczony.


RASA BEZ WZORCA
Wszystkie rasy mają określone cechy. W przypadku pinto trudno powiedzieć, jaką budową powinien się charakteryzować zakomity wieszchowiec, bowiem mianem pinto określa się zbyt wiele rodzjów koni:
  • kuce,
  • konie wierzchowe,
  • westernowe,
  • pokazowe.
Większość przypomina wszechstronne konie użytkowe przez Indian, choć zdarzają się szlachetniejsze egzemplarze, zbliżone wyglądem do gorącokrwistych anglików. Pinto są proporcionalne, maja mocny zad i dobrze zbudowane kończyny. Ważną cechą przedstawicieli tej rasy był miękki chód - koń musiał wygodnie "nosić", bo przecież jeźdźcy - Indianie i kowboje - na jego grzbiecie pokonywali niejednokrotnie duże odległości. Równie ważna była szybkość zwierząt, która przydawała się podczas pogoni i ucieczki. Dziś pinto nie muszą się sprawdzać w tak ekstremalnych sytuacjach, ale ich szybkość i wytrzymałość sa dalej cenionymi cechami, wykorzystywanymi w jeźdze westernowym.


Najważniejszym wyzacznikiem rasy pinto jest maść. Wyróżnia się 2 podstawowe typy:
  • OVERO - ma więcej siwej sierści i występuje przede wszystkim w Ameryce Południowej.

  • TOBIANO - jest częściej spotykana na północnym kontynęcie amerykańskim, przeważa u niego sierść konkretnej maści (gniada, kara, bułana, kasztanowata itp.), a siwe są tylko plamy.

Można wyróżnić jeszcze umaszczenie typu tovero, które jest mieszanką obu wymienionych (maść nieregularna, charakteryzująca się kolorowymi łatkami m.in. dookoła oczu, na uszach, pysku lub po prostu pojedyńczymi plamami na tuowiu czy nogach).



niedziela, 16 marca 2014

Koniki





Pytania i odpowiedzi cz.2

Czym jest ujeżdżanie?


Ujeżdżanie to ciąg figur i ruchów, które mają pokazać, jak koń i jeźdźiec współpracują ze sobą. Te figury to, między innymi, jazda po kole, po ósemce i po lini falistej, zwanej serpentyną.

Czym jest gonitwa z przeszkodami?

W gonitwie z przeszkodami konie na torze muszą przeskakiwać wysokie ogrodzenia, rowy z wodą i inne przeszkody. Gonitwa bez przeszkód jest nazywana gonitwą płaską.


Kto jeździ w sulkach?

Jażdżą w nich powożący podczas zawodów zwanych wyścigiem kłusaków. Sulki to współczesny minirydwan, połączony z koniem za pomocą specjalnych uprzęży. Powożący siedzi na siedzisku umiejscowionym tuż nad kołami sulek i kieruje koniem za pomocą bardzo długich lejców.






Koń przy wodopoju



Mustang z dzikiej doliny


Słowniczek jeźdźca cz.1

Anglezowanie - Rytmiczne unoszenie sie z siodla podczas jazdy klusem w celu zlagodzenia wstrzasow

Boks - Pomieszczenie w ktorym trzyma sie konie w stajni powinien miec powierzchnie conajmniej 4m

Chod -Sposob w jaki kon stawia kroki .Podstawiwe rodzaje chodu to stęp ,klus i galop odmiana galopu jest cwal. Rozroznia sie takie chody "sztuczne" takie jak tolt ktorym poruszaja sie konie rasy islandzkiej, czyli inochod (skrocz) typowy dla wyscigowych klusakow amerykanskich

Dosiad - Uklad Ciala jezdzca na koniu majacy na celu optymalne rozlozenie ciezaru i zachowanie rownowagi,umozliwiajace kontrole nad ruchami konia i podazanie za nim .

Galop - Chod skokowy , trzytaktowy najszybszy z chodow podstawowych.Zaleznie od stawiania nog rozrozniamy galop z prawej i lewej nogi .

Kantar - Rodzaj zdy bez wedzidla z kolkiem do mocowania linki do wiazania lub prowadzenia z ziemi

Kiełzno - Czesc uzdy krotki jedno lub dwu dzielny zwykle stalowy pałak wkladany koniowi do pyska umozliwiajacy kierowanie zwierzeciem .

Kłąb - Najwyzej wysuniety fragment grzbietu konia , nasada szyji

Klus - Chod dwutaktowyszybszy niz stęp , wolniejszy niz galop- w ktorymprzekatna para nog jednoczesnie opiera sie na ziemi.Rozroznia sie klus cwiczebny i anglezowany

Kontakt - Lącznosc pomiedzy dlonmi a pyskiem konia - "komunikacja" utrzymywana za pomoca wodzy

Lonza - Długa mniej wiecej 8-metrowa lina na ktorej prowadzony kon podczas leksji jazdy.

Munsztuk - Czesc udy dzialajacy jak dzwingnia na szczeke konia stosowana przez jezdzcca jako narzedzie do orzekazywania zwierzeciu polecen

Nachrapnik - Czesc uzdy nakladana na nos konia wspomagajaca dzialanie kielzna ewent. sluzaca do utrzymania go na wlasciwym miejscu

Noga prowadzaca - Ta konczyna konia ktora podczas galopu wysuwa sie jak najdalej do przodu

Ostrogi - Metalowe kablaki z kolcem lub zebatym kolkiemprzypinane di butow , ulatwiajace jezdzccowi prowadzenie konia poprzez przynaglanie tylnych konczyn .

Padok - Ogrodzony wybieg lub pastwisko dlakoni przy stajni lub torze wyscigowym.

Parada - Zatrzymanie konia poprzez zastosowanie odpowiednich pomocy

Podgardle - Zaciag gardlowy czesc uzdy w formie rzemienia zapobiegajaza przesuwaniu jej do przodu

Pokroj - Budowa konia ; ksztalt ciala konstrukcja koscca, promocje itd.

Pomoce - Sygnalyza pomoca ktorych jezdziecprzekazuje koniowi swoje dyspozycje.Do pomocy "naturalnych " naleza lydki , dosiad i wodze; sztuczne to bat i ostrogi


Polparada - Sygnal przekazywany koniowi poprzez zastowsowanie odpowiednich pomocy przez jezdzca,majacy na celu pobudzenie jego uwagi przed nowykm zadaniem . np . zmiana kierunku ,przejsciem do innego chodu , zatrzymaniem itp .

Polsiad - Pozycja jezdzca w siodle przyjmowana w galopie lub skokach przez przeszkody, polega na przeniesieniu ciezaru jezdzca do przodu

Popreg - Mocny pas podtrzymujacy siodlo na grzbiecie konia

Przejscie - Zmiana chodu np. z klusa do galopu

Rzad jezdziecki - Siodlo, oglowie i inne narzedzia uzywanepodczas jazdy konnej

Step - czterotaktowy najwolniejszy chod konia.Kolejnosc ; lewa tylna ,lewa przednia , prawa tylna ,prawa przednia .


Strzemiona - Metalowe pałaki zawieszone na skorzanych pusliskach , po obu stronach siodla ,sluzace do oparcia dla stob jezdzca .

Ujezdzalnia - Kryta hala lub otwarty obszar ogrodzony bandami zwykle o ksztalcie czworoboku, wykorzystywane do ujezdzania koni

Ujezdzanie - Szkolenie konia majace na celu wyrobienie okreslonych umiejetnosci,sily elastycznosci i posluszenstwa .


Wedzidlo - rodzaj kielzna

Wodze - zwykle skorzane pasy polaczone z wedzidlem ktorymi jezdziec utrzymuje kontakt z pyskiem konia i przekazuje mu polecenia

Zagalopowanie - przejscie w galop

Zawieszenie - Faza ruchu konia w ktorej wszystkie konczyny sa ponad ziemia

Ciekawostki !

  • Kiedy w XII wieku chiński mnich Hsuan Tsang wybrał się na samotną wyprawę przez pustynie Gobi, niemal na samym początku wędrówki upuścił bukłak z wodą. Utarował go jego KOŃ, który wyczuł trawę rosnącą wokół wodopoju i zaprowadził go tam.
  • mury na torze przeszkód są ułożone z drewnianych pudełek, więc koń nie zrobi sobie krzywdy, jeśli w nie uderzy.
  • Zwycięscy oraz zdobywcy drugiego miejsca otrzymują kolorowe FLOS.
  • Najtrudniejszym wyzwaniem dla konia i dla jeźdźca jest wszechstronny konkur konia wierzchowego, zwany w skrócie WKKW. Konkurs ten składa się z ujeżdzania, skoków przez przeszkody i krosu - biegu tuerenowego z przeszkodami.
  • Jednym z najtrudniejszych elemętów ujeżdżania jest piruet, w którym koń obraca się wokół własnej osi, nie robiąc kroku ani do przodu, ani do tyłu.
  • Gonitwa z przeszkodami została wymyślona w połowie XVIII wieku w Irlandii, kiedy dwaj jeźdźcy zaczeli ścigać się przez ogrodzone pola.
  • Nieważne, kiedy naprawdę przyszedł na świat - wszystkie konie wyścigowe w Angli oficjalnie obchodzą urodziny 1 stycznia .
  • Samica konia nazywana jest klaczą, a samiec ogierem
  • Smyczki do instrumętów muzycznych, takich jak wiolączela, często są wyrabiane z włosów z końskiego ogona.
  • "Hippos" znaczy po grecku koń, a nasze słowo "hipopotam" to połączenie dwóch greckich słów oznaczających konia wodnego.
  • Kucyk to mały koń, który mierzy 14,2 dłoni lub mniej
  • Podobnie jak ty, konie powinny przechodzić badania dentystyczne przynajmniej dwa razy w roku.
  • Zebry należą do tej samej rodziny zwierząt, co konie i osły
  • Nawet dobrze ułożone zwierzę może mieć gorsze dni, trzymaj się więc z dala od tylnych nóg konia, bo możesz dostać potężnego kopniaka.
  • Białe plamy na nogach konia są nazywane skarpetkami, w języku fachowym - odmianami.
  • Koniki falabella są za małe, żeby na nich jeździć. Kucyki szetlandzkie sa trochę wyższe i są ulubieńcami małych jeźdźców.
  • Włosy wokół kopyt shire są nazywane szczotkami pęcinowymi.

niedziela, 9 marca 2014

Głowa konia



Pytania i odpowiedzi cz.1

Jak wysoko mogą skakać konie?



Najwyższe przeszkody ustawione podczas zawodów jeżdzieckich mogą mieć ponad 2 metry wysokości - więcej niz sam koń ! Celem każdego uczestnika takich zawodów jest pokonanie całej trasy bez strącenia choćby jednej przeszkody.

Kiedy konie biorą udział w zabawie?

Zarówno pojedynczy jeźdźcy, jak i zespoły mogą brać udział w zawodach zwanych gimkana. Niektóre konkurencje rozgrywanie podczas gimkany przypominają raczej szkolny dzień sportu niż prawdziwe zawody sportowe.

Które konie są najszybsze? 




Konie wyścigowe to królowie prętkości. Koń galopujący po torze wyścigowym, z dżokejem na grzbiecie, może osiągnąć prędkość 60 km/h.

Czy konie mają dłonie? 

Owszem, choć nie takie, jak myślisz ! Dłoń to anglosaska miara wysokości, za pomocą której mierzymy wysokość konia od ziemi do kłębu - jaedna dłoń to około 10 cm.

Jak można określić wiek konia?

Konie jedzą głównie trawę, a przeżuwanie takiej twardej rośliny mocno niszczy zęby. Specjaliści potrafią określić wiek konia na podstawie tego, jak mocno są starte zęby.

Jak nazywa się dziecko konia? 






Dziecko klaczy i ogiera nazywamy źrebięciem. Zazwyczaj kalcz rodzi tylko jedno źrebię, a przed urodzeniem nosi je w brzuchu przez 11 miesięcy. Konie czasami łączą się z osłami. muł to potomek ogiera osła i klaczy konia, a osomuł - ogiera koniai oślicy. Niestety, muł i osomuł nie mogą mieć dzieci.

Czy konie lubią towarzystwo?



Oczywiście, że tak. Konie są zwierzętami stadnymi. Stado koni nazywamy tabunem. Konie moga spać na stojąco. Jeśli są w stadzie, zazwyczaj jeden koń pozostaje czujny i trzyma wartę, gdy pozostałe śpią.

sobota, 8 marca 2014

Koń w ołówku ...


   



Kilka informacji o kucach

Kuce – niewielkie konie o wysokości w kłębie nie przekraczającej 148 cm (151 cm przy mierzeniu konia w podkowach). Kuce wykazują zwykle właściwości swych dziko żyjących przodków, m.in. żywotność. Użytkowane są jako konie wszechstronne. Przy pracy odznaczają się wysoką wydajnością. W Europie i Ameryce Północnej kuce wykorzystuje się przede wszystkim do jazdy dla dzieci i młodzieży oraz hipoterapii. Poza tym, kuce pracują przy transporcie lekkich ładunków, w cyrku, w rekreacji jeździeckiej oraz rajdach konnych.

Rozgrywane są zawody jeździeckie w kategorii kuce (od zawodów regionalnych do Mistrzostw Europy). W skokach przez przeszkody Mistrzostwa Polski rozgrywane są na wysokości do 120 cm, a na Mistrzostwach Europy najwyższe przeszkody mierzą 145 cm. Organizowane są także konkursy w kategorii ujeżdżenia i WKKW dla kuców.



  



Konik 2


Ucho prawde ci powie !

Pies merda ogonem, gdy się cieszy, kot ociera się o nasze nogi i mruczy, ale jak poznać, co czuje koń? Jaki ma mastrój? Obserwu jego ... uszy.


Ułożenie końskich uszu powie ci, czy twój ulubieniec jest zły, zaciekawiony, czy przestraszony. Zwróć też uwagę na oczy oraz ruchy głowy i szyi.


1. Jestem zły - koń, który kładzie uszy po sobie, jednocześnie odginając szyję do tyłu, jest zły i zdenerwowany . UWAGA ! Niektóre konie mogą próbować ugryśc lub kopnąć (ustawiają się wówczas zadem do człowieka)

2.Bardzo ciekawe - koń to czujne zwierzż, które bacznie obserwuje otaczający je świat. Gdy coś wydaje się mu interesujące, stwia uszy ''na sztorc'' , odwraca się w stronę tego, co go zaciekawiło, i z uwagą się przygląda.

3. Boję się- Przestraszony koń nastawia sztywno uszy, ma rozszeżone żrenice i napięte mięsnie. Zarówno uszy, jak i wzrok są skierowane na przedmiot, którego się obawia. Może nawet z tego powodu całkiem powarznie rozważać ucieczkę.

4.Chce mi się spać - Senny i zmęczony koń zwiesza smętnnie głowę, uszy odchyla do tyłu i na boki, a tagże rozluźnia dolną wargę.

5.Zmęczyłem się

6.Podniecające - tak wygląda koń, który się czymś podniecił .